Te snelle schildklier (hyperthyreoïdie)
Contactgegevens
Oorzaak
De meest voorkomende oorzaak van hyperthyreoïdie is de ziekte van Graves, een auto-immuunziekte waarbij het immuunsysteem de schildklier aanvalt en stimuleert om te veel hormonen te produceren.
Andere mogelijke oorzaken zijn knobbels met zelfstandige productie van hormonen (autonome nodule), een vergrote schildklier (toxische goiter), een schidklierontsteking (thyreoïditis) of bepaalde medicatie.
De aandoening komt vaker voor bij vrouwen dan bij mannen en kan op elke leeftijd voorkomen. Meestal komt een te snelle schildklier voor bij mensen tussen de 20 en 40 jaar oud.
Symptomen
Onderstaande symptomen kunnen zich voordoen.
- Te snelle hartslag en hoge bloeddruk
- Onverklaarbaar gewichtsverlies
- Overdreven warmtegevoel en transpireren
- Diarree
- Trillen of beven
Diagnose
Om tot een diagnose te komen is een bloedonderzoek noodzakelijk. Hierbij worden de niveaus van de schildklierhormonen gemeten en wordt er gekeken of er antistoffen tegen de schildklier aanwezig zijn.
Meestal wordt er een echografie van de schildklier verricht en een scan van de schildklier gemaakt.
Behandeling
De behandeling van hyperthyreoïdie hangt af van de onderliggende oorzaak en de ernst.
Medicatie kan gebruikt worden om de productie van schildklierhormonen te verminderen. Een behandeling met radioactief jodium kan ingezet worden om een deel van de schildkliercellen te vernietigen, waardoor de hormoonproductie vermindert. In sommige gevallen kan het nodig zijn om (een deel van) de schildklier te verwijderen.
Om klachten zoals een snelle hartslag en tremoren te verminderen kunnen tijdelijk bètablokkers worden voorgeschreven.